Het begon allemaal begin mei op een mooie lenteochtend. Hemelvaartsdag 2013. Een dag waar heel burgerlijk Nederland weer stond te popelen om de Woonboulevards te bestormen om slappe bakken koffie te drinken en hun zuurverdiend geld uit te geven aan meubels die net zo kleurloos zijn als de personen die ze uiteindelijk in huis hebben staan. Voor studerend Nederland was er gelukkig wel iets om naar uit te kijken. De jaarlijkse terugkerende Tilburgs Open Croquet Kampioenschappen. Om daar ons veel te makkelijk verkregen geld van de staat weer te spenderen aan drank die we de volgende ochtend zoals altijd weer vervloeken. Dat mag de pret echter niet drukken want net zoals voorgaande jaren beloofde de T.O.C.K. wederom een groots succes te worden met een zon die net zo straalde als de vleeskeppel van dhr. Mulder, het weer dat net zo droog zou blijven als dhr. Wesdijk en met een rosé zo soepel en toegankelijk als dhr. Verhofstad stond ons een meer dan mooie dag te wachten.
Ook aan de nevenactiviteiten lag het niet. Net zoals vorig jaar stonden de heren van Underpar er weer om de nodige golftechnieken bij te brengen en hun bonnen op te drinken en wisten de Cookaholics wederom te verbazen met hun culinaire hoogstandjes. Vernieuwing was er dit jaar onder andere met de tostikraam van Top Croque (ziet u de connectie?) die voor het eerst aanwezig waren op de legendarische velden van SV Longa. Niet alleen om ook de scholieren van de ROC en Fontys kennis te laten maken met een overgewaardeerde boterham met kaas maar ook om een minimale bodem te leggen voor de eerste fles vloeibare soepelheid naar binnen kon worden gegoten. Zoals een beetje evenement betaamt zat het ook dit jaar weer weken van tevoren helemaal vol. Met een ruime 700 eters was het ook een logistiek gepuzzel om dit allemaal in goede banen te leiden. Dat mensen na drie flessen rosé tekenen van kleurenblindheid vertonen was slechts een extra moeilijkheidsgraad evenals de wijnimporteur en zijn even clownesk gedragende compagnon die de prettige samenwerking nogmaals aan de commissie wilden benadrukken. Gelukkig voor hem wordt het nog mooier weer om te fietsen en zoals Adje altijd zegt: “Ge zuukt ut moar uit meej oewen lijnen.” “Karma is a bitch!”
Na een dag vol jolijt, decadent dwaas gedrag en geplunderde bankrekeningen was er natuurlijk maar een manier om deze af te sluiten. Dan hebben we het niet over het vasthouden van handjes op de Henk Pellikaan, het zoeken naar muntjes in missionarishouding op de middenstip maar over het feestje dat de hele dag naar een waar mogelijk nog hoger niveau tilt. Het budget was dit jaar niet toereikend om de Appelboor in te vliegen maar al met al hebben huisdj’s Martijn La Grouw, QuiQui, Jeff Doubleu en Skitzofrenix een grandioze avond weten neer te zetten. Dit jaar werd ook talentje Alvita op de valreep aan deze line-up toegevoegd die met louter hits als een ware Rattevanger van Hamelen van de velden naar de kantine wist te lokken. De rosé werd verruild voor bier of voor de welgestelden onder ons ander vloeibaar goud, de nog fijner gesneden Nesquick werd verruild voor wodka en de hoge standaarden werden ingeruild voor schrikbarend lage standaarden en slechte keuzes. Wat wil een mens nog meer? U leest het al. We hebben weer een grandioze T.O.C.K. weten neer te zetten. Waarvoor alle lof natuurlijk uit gaat naar de commissie, de vrijwilligers van Longa, de sponsoren en de deelnemers. En niet getreurd, volgend jaar doen we het nog eens dunnetjes over..
Weet je wel wie ik ben?
