Normaliter is de Goedheiligman al weer bijna het land uit en vullen paaseieren de schappen van de plaatselijke drogist, dit jaar mag een zorgvuldig geselecteerd groepje eerstejaars zich een maandje eerder bewijzen; het is immers weer tijd voor de Tweede Borrel van T.H.D. Braque! We typen 7 November 2012, wanneer twaalf jongemannen danwel heren in de dop zich bij het zwart-witte collectief voegen bij ‘t Vaticaan. Met knikkende knieën en een geveinsde glimlach beginnen zij aan een avond die wellicht een zwaar stempel zal drukken op hun studententijd. Wat staat hen te wachten? Heeft bestuur XXIII dan toch iets geregeld? Is dhr. Achmed al met vakantie? En moet dhr. Freling zich zorgen maken?
Na enkele wilde verhalen over negerinnentetten en goedkope pijpbeurten op de borrel van Excessive moest het vervoer zich aandienen. Waar bussen en Braque niet altijd twee handen op een buik zijn, verschijnt er dan toch een fraaie bus inclusief goedgeluimde chauffeur op tijd voor ‘Batcave’ 013. De ijsberende, nagelbijtende, peentjeszwetende Haatbaard had voor een klein drankje onderweg gezorgd, wat heet, de lokale slijter bleek te zijn geplunderd. Zelfs op het tempo van dhr. van Mosselveld zou een dergelijk aantal kratten niet kunnen zijn genuttigd. Tevergeefs had dhr. van Oosterhout ons natuurlijk niet lang geleden nog gewezen op het feit dat dit bier het daadwerkelijke doel van de reis was…
Eenmaal aangekomen op Priorij Corsendonk kwamen bij velen de mooie herinneringen al weer bovendrijven. Er was weinig veranderd, her en der waren weer wat schilderijtjes rechtgehangen en was er een deurtje vervangen, of een minibar aangevuld. Onze entree werd beklonken met een kleine borrel in de gewelvenkelder alwaar Pr3mus ons bier scheen te hebben gesponsord. De Vrindenkrieng weet immers hoe je dat aanpakt, een borrel of wat met eerstejaars! Maar we dwalen af, het tempo waarmee de dubbele en quadrupele bieren ons werden voorgeschoteld door enkele lakeien was moordend en de amuse werd dan ook maar wat graag naar binnen gewerkt. Gelukkig konden we nog geen 5 minuten aan tafel gaan om de bodem van onze magen te voorzien van kaas met hier en daar een stukje kabeljauw als je geluk had. Na deze nu al legendarische tosti begon dhr. van der Zwan aan zijn betoog dat nog steeds rondgalmt in Turnhout. Hierna volgde een uitstekend stukje rund vergezeld door enkele luttele flesjes rood en wit, op de hielen gezeten door een fraai bereid dessert. Na al deze lekkernijen kon er gelukkig een lokale Molukker gecharterd worden om op een voor velen memorabele plek een kiekje te schieten van het gezelschap.
Maar om dit jaar de ban eens te doorbreken en schappelijk te zijn t.a.v. de vrouwen van Conserva, stond de bus alweer op tijd klaar om terug te reizen naar wat velen van ons het vaderland mogen noemen. Volledig tegen alle tradities in waren we dit jaar zelfs eerder aanwezig dan Conserva, en ook dit jaar mocht de kelder van Spoorstudentendisco Philip toneel bieden aan een waar schouwspel. Alhoewel, schouwspel? Door het opsteken van een Cubaantje her en der stond de kelder nog blauwer dan de auto van dhr. Deisz. Om middernacht was er ook nog extra reden tot fiesta; onze huisspanjaard Humberto mocht weer een jaartje optellen bij zijn leeftijd, met de nodige cocktails tot gevolg! Dat ook dhr. Freling al een jaartje ouder is bleek ook al gauw, hij vestigde een recordtijd om zijn imposante torso in een kanariegeel hesje te steken. Dat dit hem geen windeieren zou opleveren zou later nog blijken…
Omdat aan het eind van de avond kelders toch meer iets voor onze oosterburen zijn, wordt er afgesloten in de warmte van ‘t Vaticaan. Al snel heeft dhr. Jansen een soort apenrots bestaande uit tafels geclaimd en ziet dat het goed is. Dat nieuwbakken DJ van Mosselveld nog een paar cursusjes bij “Dag Roosendaal” kan gebruiken bleek al gauw; hits van boybands en Treble schalden door de tent. Na een uur of wat stuiterden nog enkelen door het cafe, werden sommigen opgesloten en verhoord op de toiletten, gebruikte dhr. Freling het drankhok voor een hapje ipv een drankje en was er een soort klooien-inquisitie die lichtinsgenoten probeerden te ronselen. Toen ook het alcoholpromillage van dhr. Adriaans de pan uit rees zat het er dan toch echt op. De aansluitende naborrel bleek nog toneel te bieden aan illusionist Foef, voor al uw pizzaverdwijnshows, en kon afgesloten worden om 11.00u te Bolle met een biertje koffie voor dhr. Dingemans. Amen.
Tien! Tien! Tien!