Men zal bij een dispuutsvakantie gauw denken aan secundaire oorden gekozen op basis van prijs. Dat het dispuut Braque het daarentegen weer lukt om een onderscheid te maken blijkt uit het feit dat het collectief, daags na carnaval, afreisde naar het oude Athene. Een uitgebreide geschiedenis, waardering voor tradities en een overvloed aan historische relikwieën waren daar eeuwen lang de norm en het viel dan ook op de schouders van het collectief deze stad weer even te doen herinneren aan haar gloriedagen. Met dit bezoek van welbespraakte mannen aan de bakermat voor de hedendaagse democratie liet het collectief vier dagen zien dat glorie en welvaart in Griekenland weliswaar goeddeels is vervlogen, maar niet overal is verdwenen.
Onder leiding van een collectie uberdrivers d’n Tuub werd het zwart-witte geheel door een Athene geleid dat doorspekt was met door tripadvisor bij toeval gevonden pittoreske dineeretablissementen en barretjes bij archeologische opgravingen. Al op de eerste avond stonden alle Marlboro dames (de Griekse variant van Red-Bull meisjes) dansend op tafel voor de dinerende Heeren. Onder het genot van een maaltijd waarvan vegahippie Kauf slechts twee happen van kon eten openbaarde voor het eerst tijdens dit uitstapje het alterego Bacchus zich aan de club dat verscholen zat in het godenlichaam van Odde. Dat deze geest later nog vele malen zou ontsnappen na het consumeren van donkerrood druivenvocht moge vanzelfsprekend zijn, de gelijkenis tussen deze Goddelijkheid en de Vakantie-nestor spreekt daarentegen nog steeds tot te verbeelding van velen. Met hoofden rood van de wijn zon dook het dispuut nog een kroeg in om handjes te schudden met de locals en verdiende quaestor Luuk zonder Pas zijn bijnaam. Disuutsproleet Zaag had zijn huur een maand lang niet betaald om enkele centen te kunnen uitgeven tijdens het uitstapje van het jaar maar zag deze droom in een prostitué haar nek in ijdele rook opgaan nadat hij per abuis een fles champagne had besteld met de waarde van een jaar ledencontributie.
De volgende dag konden de korte broekjes aan, haartjes naar achter en zonnebrillen op; de Akropolis zou worden bestormt. Een uiterst onsamenhangend gewauwel van een gids die nog minder zinnigs wist te vertellen als Duif op een goede avond zorgde voor geruis op de achtergrond terwijl men zich verwonderde over de tempel die de doorgang naar de Olympus zou zijn geweest. Sfeerspons Maxim daarentegen zag zijn kans schoon om zich af te zonderen en met zijn hoofd tussen zijn benen de marmerwerken van dichterbij te inspecteren en toen men er daarna voor koos om nogmaals de lokale druivensappen onder de loep te nemen heeft niemand hem 24 uur meer gezien. Een avond vol hoogstaand vertier daarentegen stond voor de rest op het programma, een eredivisie waardige match tussen de Griekse grootheid Panathinaikos en Veria stond op het program in een stadion dat bekend stond om zijn trots, euforische uitingen en rellen. Een 5-0 voor de Atheense ploeg daarentegen riep weinig verontwaardiging op aan beide zijden en de beloofde knokpartijen bleven uit, wat voor sommigen aanleiding was deze in de stad te zoeken, waar anderen huiswaarts keerden.
Dag 3 betekende wederom een uitgebreid ontbijt in de stad gevolgd door het bezoek van enkele musea. Zuipen kan men immers overal en als je niet gebruik maakt van de mogelijkheden je horizon te verbreden in vreemde oorden kan je maar net zo goed een blik opentrekken op de bank, knor. Gevoed met wijsheden en nieuwe inzichten na een bezoek aan het oud Olympisch stadion dineerde men na enkele speciaal biertjes opnieuw in een uiterst Helleens restaurant. Na het snuiven van wodka nuttigen van enkele alcoholische consumpties werd wederom een club opgezocht waar Kwakkernoot, scheel van de drank, kennismaakte met het Griekse schoon, later gevold door oud geld Molenaar. Toen het dispuut de bewakers Kwak enkele uren later volgde naar huis volgde een verdwaaldheid, geswitch tussen taxi’s en een ellenlange terugtocht waarmee vergeleken de Odyssee een ritje naar de lokale super was.
Mocht men zich nog afvragen hoe de Nijver in zijn huidige staat terecht is gekomen kon het antwoord worden gevonden in de manier waarop Ziggoe van de Pol zijn kamer in enkele dagen een griekse Augisstal heeft kunnen maken, die kundig uitgemest werd door onze aspirant-leden. Nog enkele musea werden aangedaan en de straten van Athene werden bewandeld voor men naar de haven toog om daar een nieuwe lichting klooien te inaugureren hippe fotootjes te maken, alvorens weer naar de luchthaven te trekken en de stad vaarwel te wensen. Neijmeijer besloot zijn slag te slaan en met het weekend in aantocht het item dat hij daar ten zeerste miste afgelopen jaar voor een uiterst ruim bedrag in te slaan. Kaufmann beoogde in het vliegtuig nog zijn leerachterstand goed te maken door het spelen van 30-seconds en voor men het wist wat het vliegtuig alweer veilig geland en het collectief terug in Nederland
“Bacchus”
