Dispuutsnieuws

Na vorige week de leegstroom van het dispuut gevierd te hebben in de vorm van het afstuderen van Koek, was het in minder dan een week tijd dat dit nogmaals gevierd kon worden. Op 22 juni jongstleden was het namelijk zo dat Smalo ging afstuderen. Zodoende hoefden de Helden zich niet druk te maken om nuchter de Wissel ALV binnen te komen. Hoewel de heer Smaal er zelf weinig vertrouwen in had en al had willen tekenen voor een 5.5, bleek deze verwachting niet in lijn te zijn met de realiteit en kreeg hij een mooie 8 voor zijn thesis!

Alexander besloot de Slagroom sleur te doorbreken en had het dispuut uitgenodigd voor een borrel op zijn dakterras. Kort na aankomst vond de traditionele verkleedpartij plaats en de traditionele huifkarrit. Cees had de avond daarvoor problemen gehad met de ibahesj wouten en durfde het zodoende niet aan om op klaarlichte dag een ritje te maken. Een beslissing die achteraf terecht en zeer verstandig bleek. Om Alexander toch nog te voorzien van een mooi afstudeerfuifje werd er door de Quaestor diep in de buidel getast en een andere huifkar geregeld.

De Heeren moesten wel even wennen aan dit nieuwe rijtuig. In deze huifkar was de Heldiale koprolbank vervangen door een aantal zitjes die zo dicht op elkaar stonden dat zelfs twee Josjes moeite zouden hebben om tegenover elkaar te zitten. Daarnaast duurde het ellenlang voordat de speaker werkte en was de lichtinstallatie vervangen door een schraal led stripje. Ook de afgestudeerde voelde zich niet helemaal op zijn gemak. Dit had echter niks te maken met het gebrek aan faciliteiten, maar doordat er een kale beun zich aan het gezelschap had toegevoegd, die niks anders deed dan norse blikken afvuren op de prinsessenvleugeltjes van Alexander. Tegen het eind van de enerverende rit zeshonderd rondjes om de ring, werden we veilig geëscorteerd en naar huis gebracht door wat betrokken ambtenaren in functie.

Eenmaal terug op de Heuvel werd wederom het dakterras opgezocht. Onder het genot van een paar bakkies met groene knuppels en een goede borrelplank werd er met tegenzin geluisterd naar Kwak die een rol als campagneleider had aangenomen. Gelukkig drukte dit niet op de sfeer en vloeide het bier rijkelijk totdat de Helden zich op gingen maken voor een avond vergaderen gallen en Alexander voor een rustig diner. Alexander nogmaals van harte gefeliciteerd met het mooie resultaat!

“Volgens mij heeft die vent het niet zo op mannen”

Nijmegen. De stad van het Kronenburgerpark, de Goffert en de Vierdaagse. Normaliter altijd de rust zelve, maar Hemelvaartsdag was een andere dag dan anderen. Stipt om twaalf uur sprong het collectief namelijk op de burgerrups om een bezoek te brengen aan de dames van Emmeken. Creatief meesterbrein Maud Quen had bedacht om ‘M’ te introduceren als thema voor de borrel. Een thema dat dus creativiteit vereist; dat haalt bij veel Braquers het allerslechtste naar boven. Zo ging Moes als mislukkeling naar de borrel door niks anders aan te trekken dan normaal, trok Kwak zijn gedateerde act weer tevoorschijn en ging Krik als Moes naar de borrel door Floyd na te apen.

Gelukkig bleek Braque ook nog enkele leden te herbergen die wél enig creatief vermogen hebben. Zodoende keken enkele treinreizigers verbaasd om zich heen toen ze een groep mannen verkleed als maneges, masterchefs en Mexicanen door de trein bakken zagen kappen. In de bus zorgden de Helden ook voor gefronste wenkbrauwen. Al helemaal Heuj – ironisch genoeg zittend op de achterbank – zorgde voor verbazing door op de dag van de TOCK minder content voor te hebben bereid dan het bestuur van de zuipende priesters. Eenmaal aangekomen op Nijmegen Centraal wachtte de Helden een icekoud onthaal, tot ontsteltenis van Zaza. De subclubjes zochten vervolgens hun toevlucht naar de verschillende huizen en aldaar kon de borrel van start gaan.

Waar de ene groep geluk had met een grote locatie met ruime tuin, was het voor de ander even doorbijten op een stinkende kleine studentenkamer. Gelukkig hadden de dames van Emmeken erg hun best gedaan om voor ons een zo leuk mogelijke borrel neer te zetten. Zo was het voor Kwak genieten geblazen aangezien hij alleen maar zesjes negens om zich heen zag, Zaza meende door zijn dubbele ice ook het dubbel aantal vrouwen te zien en voor Moes en Brum werd het ouderwets vechten om het bot. Na een heuse shotjesbingo en pizza fiasco vertrok het collectief ieder voor zich met de snelbus richting het o zo gezellige Tilburg, zodat daar nog even wegpiraatje gespeeld kon worden op de GO-scooter (inclusief lekke band) om zo een einde te maken aan een enerverende dag.

“Ik heb even een brainfart. Wat is ‘ja’ in het Frans ook alweer?”

Onredelijke verwijten maken, kritische vragen liever negeren dan pareren en tegen beter weten in blijven geloven in jezelf; het is de verkiezingscampagne van Jesse ‘lege zak gevuld met loze kreten’ Klaver in een notendop een beknopte samenvatting van hoe de klooien zich de afgelopen maanden manifesteerden. Waar de klooien naargeestig zochten naar een manier om zich te revancheren voor hun prestaties, zochten de Braquers naar een manier om de gedachten eens enkele dagen te verzetten. In de borrelroom ging het – voornamelijk door Volt-hooligan Wopke – de laatste tijd namelijk vaker over Laurens Dassen dan over de sjaars van Furiae, AA en Conserva Fame; volgens menig lid een zorgwekkende ontwikkeling. Zodoende was het tijd voor de klooien om eens uit hun burcht te komen en te laten zien uit welk hout ze waren gesneden. De Weeco schoot de Helden en de klooien gelukkig te hulp en plande een weekend voor ze in. Gezelligheid gegarandeerd!

Om er zeker van te zijn dat de coronette niet om zich heen zou slaan, besloot Krik-Jan ‘positive vibes only’ Maas om te doen wat Hugo al maandenlang nalaat. Louter negatief commentaar later kon men met een gerust hart proosten in de borrelruimte. Schar had het aldaar al snel op zijn heupen.  Enkele spelletjes later ging hij echter al snel de duikboot in. Datzelfde gold ook voor Brum, die in korte tijd hetzelfde spraakgebrek wist te ontwikkelen als zijn ultieme voorbeeld Moes Emile Roemer. Hampie had ondertussen zijn zinnen gezet op een special guest. Dat het verschil tussen de twee zo’n 50plus besloeg, deed er voor deze avond eventjes niet toe. Stift kreeg het ook plotseling moeilijk toen hij onder druk kwam te staan en plofte plots net zo makkelijk op de bank neer als de gemiddelde PVV-stemmer na een dagje sollicitaties opsturen. PSS Djarniloef had het intussen wel gehad met de lekke lichtingsband en trachtte hem te plakken door Stift eens met de neus op de muur feiten te drukken. De harde woorden van de redelijkheid zelve en wat roze vloeistof zorgden gelukkigerwijs voor een reïncarnatie van de klooienboeven. Vrolijk dansten ze vervolgens de nacht door, tot het moment dat enkele andere VIP´s besloten het feestje te vergezellen. Krik vond hun aanwezigheid zelfs dermate gezellig dat hij hen besloot uit te dagen voor een spelletje ‘beboeten, klappen of meenemen’. Frommel en Zizoef beviel dit spelletje echter zo slecht dat ze beduusd hun kamers opzochten, waarna de andere aanwezigen dit goede voorbeeld volgden.

De Helden verschenen de volgende ochtend fris en fruitig aan het ontbijt. Reikhalzend uitkijkend naar wat komen zou, hadden de klooien zelfs besloten om hun beste outfit klaar te leggen. Stift had echter niet de weersvoorspellingen van tevoren bekeken. Schar was hier wel van op de hoogte en had besloten om zich in de ochtend niet te scheren, tot ontsteltenis van zijn medeklooien. Wopke speelde vervolgens – net als zijn naamgenoot – verstoppertje op het moment dat hij er moest staan, maar Brum wist zijn verblijfplaats uiteindelijk toch op tijd te achterhalen. Vol goede moed vertrokken de klooien vervolgens naar een omgeving waar naar alle waarschijnlijk inteelt meer wordt gedoogd dan het homohuwelijk. Eenmaal aangekomen bleek dat de boswachter echter net zo hard verstek had laten gaan als het brein van Brum toen hij zijn spullen in moest pakken, tot ergernis van de Weeco. Vervolgens bleek eens te meer dat de maaltijd heilig is. Wat echter vooral opviel tijdens het eten was dat de nestor niet zo goed weet wat hij met zijn vrije tijd doet óf dat hij ongemerkt diverse taalcursussen heeft gevolgd. De Nutteloze zakken bleken na het diner vervolgens uit te blinken in de helft van de boodschappen vergeten in het persifleren van Dennis Weening, maar bleek ook dat de Koninklijken zonder de aanwezigheid van Floyd Coronaloid konden. Nadat de klooien het lustrumlied van de gele molratten de hit van Shania Twain frappant frequent hadden laten klinken, werd het tijd om weer op adem te komen en de bedden op te zoeken.

Na een hete nacht verschenen tortelduifjes Kwak en Krik – maar ook zeker de aspiranten en Koek – weer fris en fruitig aan de ontbijttafel. Met de camera op zak mochten de klooien vervolgens laten zien dat ze dezelfde strijdlust in zich hadden als de verzetshelden die sneuvelden bij Market Garden, terwijl Jossa en het Valkenswaardse Michelin-mannetje op dat moment genoten van de aanwezigheid van Heujs zusjes een welverdiend kopje koffie in de tuin van Richard. De klooien lieten bij terugkomst vervolgens blijken dat ook zij hadden gerekend op meer bakkies pleur. Gevolg: een fotogalerij die nog minder inhoud betrof dan het gemiddelde badgesprek tussen Hampie en Snof. Zaza schudde vervolgens met zijn hoofd, wat hem duidelijk niet in dank werd afgenomen door de aspiranten.

De klooien wisten zich tegen alle verwachtingen in toch op te klimmen. Toen de zon op was gekomen waren de Helden om en derhalve mochten Joris Bus, Martijn Vennekens, Peije Es en Ischa van de Voort na maanden van gestotter, gestamel en bovenal volharding ergens in de nacht van donderdag op zondag het klooienshirt inruilen voor het Heldiale Zwart-Wit. Proficiat Heeren, maak er een geweldige tijd van!

Het afgelopen jaar was een jaar waar tradities ten dode waren opgelegd. De TOCK kon geen doorgang vinden, Bevrijdingsdag en Koningsdag werden thuis gevierd, zelfs Carnaval moest wijken voor de Coronetten. Desondanks probeert dispuut Braque een ferme grip te houden op wat ooit was en ooit weer zal zijn. Hierom werd de Sint ook hartverwarmender dan ooit binnen gehaald. De goedheiligman had van de zoute honden van afgelopen jaar geleerd en hierom werd een wat gangbaardere cocktail aangedaan voor SBS-kijkers en Telegraaf lezers.

Na een warm welkom van Sint en zijn Pietermannen was het tijd om aan te vangen met de geschenken en sneren in ABAB AABBA AABB Lid 1: AA, lid 2: BB, lid 3: CC enz. vorm. Zoals ieder jaar werden er traantjes gelaten en kervinkjes gezet. De lijst met verboden woorden bleek helaas niet bij iedereen aan te zijn gekomen en zo werd er nog wel eens een boze blik van de PSS geworpen in de richting van de klooien. Als het geen wedstrijd is, dan is het saai en een verveelde Braquer, is een vervelende Braquer dus zodoende mocht ook onder de Goedheilig proza een sticker van beste inzending worden uitgedeeld. Ervaring komt met de jaren en zo werd niet één van de twintig toneelstukken met fysieke dan wel klooi verwijderende instructies gekozen als crème de la crème en was het de nestor die er met het beste gedicht vandoor ging. Dit gedicht bleek naast vermakelijk ook enorm handig als geheugensteuntje voor wie Zaag ook al weer is en waarom we hem er niet graag bij hebben.

Met slechts één glunderende Braquer in de ruimte en een ietwat groter aantal bedroefde leden was het tijd om de competitie weer tot leven te brengen en wellicht wat financiële middelen te verkwanselen dan wel te vermeerderen. De bookies hadden één overduidelijke favoriet en ook de al succesvolle nestor wist dit. Om dit voordeel tot in zijn volle potentie uit te buiten werden de coaches dan ook op anciënniteit verdeeld en kon het toernooi der toernooien beginnen! Wat koude bitterballen, slecht uitgemeten kratjes en berispende opmerkingen van de arbiter later was er ook maar één die trefzeker genoeg wist te zijn. Zo ging Schar er met de prijzen vandoor en werden de betslips één voor één bij de Quaestor ingeleverd. Nadat het laatste competitie-element er weer op zat was het tijd om het aloude spreekwoord ongelijk te bewijzen. Ergens tussen het einde van de avondklok en de lunch werden de bedjes opgezocht en kon het gespuis terugkijken op een leerzame avond.

“Kleine kratjes zijn voor niemand leuk”

De Helden waren inmiddels gewend aan het feit dat de Sint vooruit snelde om Braque te voorzien met een zak vol klooien. Toen er dit jaar zelfs op zijn verjaardag nog niks bezorgd was sloeg de teleurstelling toe, de heeren hadden immers wel zin in een avond vol vermaak. Daarom werd er hardop gejuicht toen er net na de verjaardag van de goedheiligman op de deur van de KB werd geklopt. Hoewel wijn beter wordt naarmate die langer wordt bewaard is er gebleken dat dit bij eerstejaars niet het geval is. De avond die gevuld zou moeten zijn met vermaak veranderde in een avond met slechte verhalen, raps, stiltes, heel veel excuusjes en bovenal veel gestamel.

Ondanks de rommelende magen van veel leden heeft het dispuut het toch aangedurfd om Joris Bus, Ischa van de Voort, Peije Es en Martijn Vennekens te promoveren tot klooi en het felbegeerde Beagle shirt aan over hun schouders te draperen.

Gelukkig is er nog genoeg tijd om de nieuwe beagles wat bij te brengen, want dat is hard nodig.

12 oktober; de dag van de eerste borrel van Heldiaal Heerendispuut Braque. Het was tevens een dag waarop Thierry Baudet nog ongestoord grappen kon maken over mannen met keppeltjes en het was ook een dag waarop Krik nog minder dan tachtig kilo woog. Sindsdien verstreken er veel dagen, maar op 2 december was het zover: Braque mocht weer eens sjaars in levende lijve ontmoeten! Aan de lange lijdensweg die deze introductieperiode gerust genoemd kon worden, kwam zodoende eindelijk een einde.

Croque had duidelijk lering had getrokken uit het verleden door ditmaal wat eerder dan een kwartier van tevoren klaar te zijn met het neerzetten van de borrel. Met zijn ‘Jugend’ – een naam die haast nog misplaatster is dan het dedain waarmee Moes praat over zo ongeveer alles wat er gebeurt in de wereld om hem heen – was hij ditmaal een week van tevoren klaar met het programma van de borrel. De rolverdeling was ditmaal ook glashelder. Zo ging Djarniloef ervoor zorgen dat de genodigden iets culinairder zouden eten dan tafelfriet en luisterden de jongste telgen van het dispuut plichtsgetrouw naar de wensen van de Assessor om aan het eind van de week gezamenlijk met een burn-out op de intensive care te liggen de rest van de borrel te regelen.

Waar 82 er zowaar een keer niet uitzag als een vuilnisbelt, wilde 84 juist de suggestie wekken dat de bewoners er overal hun bedorven boterhammen kwijt kunnen door de stortvloed aan vuilniszakken die er in het huis hingen. De genodigden trokken zich gelukkig weinig aan van de omgeving en schoven vol goede moed aan bij de Heeren. De kookcommissie zorgde er direct voor dat Plato zich geen zorgen hoefde te maken over langskomende vrouwen dankzij de scherpe knoflooksoep die aan de aanwezigen werd geserveerd. Ondanks dat hij al ernstig vermoeid was van de reeds geleverde arbeid ging Kirk vervolgens toch op karakter de pommes duchesse halen, die samen met een flinke portie lamsvlees en een nog flinker portie pastinaak het hoofdgerecht zouden vormen. Het nagerecht werd vervolgens snel genuttigd wegens de strakke planning, waarna de gezelschappen hem stoofpeerden van de tafels. De ene groep zocht de borrelruimte op, terwijl de andere Heeren werden verrast door het verbouwde theehuisje. Met de grote hoeveelheid discolichten en afgeplakte ramen had het ravehuisje veel weg van een plek waar Axsel en Zaag hun zaterdagavonden zouden kunnen doorbrengen. Quen koos er echter voor om de avond nog rustig te vervolgen met een spelshow. De Helden en de genodigden luisterden alvorens de quiz van start ging nog een halfuur even naar de autobiografie van Snof speech van de Praeses, waarna ook Bram als afgevaardigde van LAB enkele inspirerende woorden sprak. Beknopte samenvatting: wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.

Onder leiding van het duo Grobkop en Harpoen werd de spelshow vervolgens afgetrapt. De quiz duurde echter nog korter dan het gemiddelde rondje rampetampen van Koek, waardoor er maar snel werd geschakeld naar de Varkensmarkt waar Heuj en Estwee klaarstonden om de cantus aan te zingen. Het duo schotelde de kijkers vanaf het begin een hommage aan de playbackshow een zinderende show voor, waarin strafbakken veelvuldig de revue passeerden. Nadat een klooi voor het eerst in zijn leven had gevomeerd van de alcohol, was het voor de Helden duidelijk dat de borrel op zijn einde diende te lopen. De avondklok van bestuur Bos kwam in die zin gelegen, waardoor de borrel om twaalf uur haar Waterloo vond. De dag erna deden de Heeren de gehele avond nog dunnetjes over, waarna er met een voldaan doch katerig gevoel kon worden toegeleefd naar het vraagmoment.

‘’Je moet ook lelijke wijven neuken om te weten wat lekkere wijven zijn’’

Het is 17 november en dat betekent dat we de Dies van COVID-19 onze geliefde verenging kunnen vieren. Het programma was gevuld met een drietal evenementen en de bekendmaking van het Dieslied. Helaas ging het traditioneel bekritiseren van het grote hoe schrijf ik MBO boek de Almanak niet door. Dit omdat de Diescommissie de traditie van het niet tijdig leveren van de Almanak ook dit jaar weer aanhield.

De Dies werd afgetrapt op maandag met een Stuko pubquiz. Hoewel dit net zo rechtvaardig is als Feyenoord die een quiz organiseert over Eredivisiekampioenschappen, maakten de heren zich op voor een avondvullend programma veertig quizvragen. Om de quiz, die om acht uur begon, toch tot half tien te laten duren hadden de organisatoren bedacht om iedere vijf minuten, tien minuten pauze te houden. Na een lesje tof doen Latijn van de grootste spijtknor van T.H.D. Braque, een ongemakkelijk voorstelrondje van de nestor en een discussie over het Diesshirt de Diestheedoek stoomden de heren, onder het genot van Kahoot deuntjes, door naar de laatste vragen. Jobba’s ploegje deed mee voor de troostprijs, team inham streed voor een plekje op het beeldscherm, maar kon team Josje&Kirk niet passeren. In de bovenste regio streed Nestor mee voor de eerste plek, maar helaas viel de droom om de winst binnen te slepen in duigen toen de mol Djarniloef de nestor wist te overtuigen om het foute antwoord te geven.

Dag twee van de Dies stond in het teken van een silent disco. U kent het wel, een hippe lichtgevende koptelefoon waarbij je tussen kanalen kan switchen totdat je een DJ vindt die enigszins fatsoenlijke muziek draait. Helaas kwam er van deze verwachting niks terecht; we konden luisteren naar het gebazel van de MC Fat Sheeran in combinatie met Plato DJ’s die nog steeds moeten leren beatmatchen. Met de koptelefoon om de nek en de volumeknop op tien werd er met een half oor meegeluisterd naar het foute uur. Nadat de Carnavalsronde voorbij was klonk er een bekende stem door de koptelefoon; Quen was als Diesvoorzitter aan het woord, voor de gelegenheid zag hij er een keer niet uit als een zwerver en had hij zowaar zijn haar gedaan. Hoewel hij er bij stond als een dirigent met spasme heeft hij zijn speech uitstekend voorgelezen. Na de speech was het tijd voor een aantal waanzinnige challenges. Hoewel menig Braquer zijn buik vol had van inspiratieloze opdrachtjes gold dit niet voor Zizoef die het voor elkaar kreeg om in slechts vijftien seconden ontslagwaardige content te creëren.

De laatste dag van de Dies viel op vrijdag en er stond er een kookworkshop op het programma. Op het menu stond een pompoensoep,  beef wellington en een chocolate surprise. Het recept van de beef wellington was perfect gekopieerd van Gordon Ramsey en de afgevaardigden van de T.H.D. besloten dat maar te volgen in plaats van een stel stuntelende “idiot sandwiches”. De inzet van de Diescommissie werd nog een keer kenbaar gemaakt door het dessert, benodigdheden: dr. Oetker mug cake, melk en een mok. Gelukkig nam Praeses Harpoen voor het eerst in zijn bestuursjaar het initiatief, om zo de Helden te voorzien van een fatsoenlijke afsluiting van het diner en zo ook van de Diesweek.

“Ik ga het met mijn moeder doen”

Het land zit wederom op slot. Maandenlang konden de Helden al zittend bij Slagroom (of al staand bij De Prins) de verloren terrasavonden inhalen, maar vanaf 15 oktober was het over met de pret. Geen halve liters meer bij Slagzahn, geen goedkope dames bieries meer bij Plato en zelfs geen weeïge quotes van café de Korenbloem meer; de studententijd van het collectief bevindt zich wederom in zwaar weer. Relativeren is echter belangrijk; er zijn altijd nog mensen op deze planeet die het zwaarder hebben dan Braquers. Denk bijvoorbeeld eens aan Lange Frans, die dankzij de roverheid zijn miljoenenpubliek kwijt is geraakt door vrijblijvende podcasts over het liquideren van de premier. Of denk eens aan de MVV- hooligans, die zoveel hersencellen missen dat ze zich dermate druk maken over de kleur van een fictief figuur dat ze fysiek geweld nodig achten. Of denk al helemaal eens aan de vriendin/FWB Interne Zaken der T.S.V. Plato die haar masterplan over het Braque een schorsing aannaaien disputaire kennismakingstraject volledig moest herzien. Met de gedachte dat de leden tenminste nog de beschikking hadden over La Bar, een eigen huis en elkaar openden de Helden nog met een enigszins bemoedigend gevoel de deur naar de tweede lockdown.

De eerste noemenswaardige activiteit in deze periode was de avond van de Amerikaanse verkiezingen. Ter gelegenheid van deze speciale avond bracht Djarniloef een toto in het leven, die iedere aanwezige volledig willekeurig doordacht had ingevuld. Een slim businessmodel is het wel; toto’s de mailketen in slingeren over onderwerpen waar Braquers minder vanaf weten dan jij. Wellicht kan Floyd Mongloid zijn splinternieuwe roestbak met zo’n toto afbetalen wanneer hij de Helden laat gokken op zijn huidige verblijfplaats. Afijn, terug naar de avond zelf. De toto’s waren ingevuld, de traditionele spareribs van Koek borrelden in de pan, de tap was voor de zesde keer deze maand gefixt en zelfs Hampie was erbij: niks stond een memorabele verkiezingsavond in de weg. Ter voorbeschouwing keken de Helden naar het Deense broertje van Excelsior tegen Ajax een talk over de historie achter de presidentsverkiezingen, waarna rond elven werd overgeschakeld naar Fox. Binnen een kort tijdsbestek leerden de aanwezigen veel: wat de rol van counties waren, dat de scharrel van Moes begrijpelijkerwijs niet altijd zin in hem heeft en dat Kanye West een succesvoller debuut als politicus kende dan Jan Roos. Wat men deze avond echter vooral leerde was dat het Trumpisme zich in nóg meer imbeciele Amerikaanse zielen heeft geworsteld gedurende zijn presidentschap. Vele Braquers zochten derhalve laat in de nacht hun bedden op in de veronderstelling dat de buitenechtelijke vader van Boris Johnson vier jaar langer het land mocht ‘leiden’.

Twee dagen later bleek niets minder waar. De stembureaus uit de grote steden ontwaakten uit hun slaap en telden uiteindelijk voornamelijk stemmen voor Sleepy Joe. Zelfs de meest vergeetachtige mannen bleken dus grootse dingen te kunnen bereiken. Geïnspireerd door dit gegeven besloot Quen op het laatste moment toch deel te nemen aan de CoCoS Escape Room om zijn team hopelijk de overwinning te bezorgen. In een ware titanenstrijd namen team oude lullen en team klooien het op deze avond tegen elkaar op, met als doel om als eerste te ontsnappen uit de hemeltergend slome zoomcall de handen van een virtuele vijand. Er kwamen al snel rekensommen en mysteries voorbij waar Stephen Hawking moeite mee had gehad, maar de Braqueveteranen wisten de eerste codes snel te kraken. Het team van de klooien liep echter al snel een achterstand op, doordat Frommels vriendin een niet nader te noemen Vovozzo-chick het team vijf minuten lang liet wachten op een nieuwe link. De jongerejaars zagen de winst langzamerhand steeds verder uit hun vingers glippen, terwijl de routiniers door de vragen bleven vliegen. Een huisklooi gooide vervolgens de jongerejaars genadeloos voor de bus door hen – in tegenstelling tot de oude lullen – geen broodnodige informatie te geven voor een cruciale vraag. De achterstand bleek voor de jonkies niet te achterhalen, waardoor het team der oude lullen als eerste ontsnapte uit de wurggreep van de zoomcall. Bovendien bleken zij de snelste van het gehele deelnemersveld, maar dat mag geen verrassing heten. De biertjes voor de winnaars vloeiden rijkelijk, terwijl het verliezende team de Fair-Play prijs in de wacht trachtte te slepen door even hard te zuipen als de winnaars. Zaza zette de rest van de avond nog zo’n zeventien keer Super Feyenoord in nadat zijn club weer eens een incidenteel Europees succesje had geboekt, waarna de Heeren om een uur of drie besloten de buurman nog te voorzien van enige vorm van nachtrust.

De maandag erop stond er weer een bijzondere activiteit in de Braque-kalender: de online tussenborrel! Q had het dispuut en bovenal lichting 2020 beloofd om ditmaal zijn zaakjes keurig op orde te hebben, zodat er ditmaal zorgeloos kon worden toegeleefd naar een nieuw contactmoment met het elite-clubje der eerstejaars. Uiteindelijk kon er veel worden gezegd over de voorbereidingen, maar zorgeloos zou zelfs Bob Marley het niet hebben genoemd. De eerstejaars kenden gelukkig wel een zorgeloze voorbereiding door het pakket dat ze ontvingen van de Asstressor en diens voorganger. Met een breed scala aan lekkernijen en de conceptversie van het Braque-voorstelboek in bezit waren de aanwezigen in ieder geval klaar voor een onvergetelijke avond achter de laptops. Het spits werd afgebeten door Snof, die iedereen tot op het bot raakte met zijn speech over dat het toch best klote was dat de borrel online plaatsvond. De avond werd vervolgens écht afgetrapt met de Braque-quiz. Dankzij deze tocht door aloude Braque-verhalen leerden de sjaars dat soa’s op iedere toiletbril op de loer liggen, maar kwamen de genodigden vooral achter de dronken verhalen van leden. Omgekeerde stoelsessies, zoals u wilt. Met de Crazy 1990 leerden de leden vervolgens de genodigden juist wat beter kennen. Zo bleek dat de sjaars het Io Vivat al beheersten, dat de Partij van de Dieren verrassend goed te verkopen viel en dat het niet zo moeilijk is om Geert Wilders te vervangen als leider van een one-issuepartij. De rapkwaliteiten van Floyd DrillrapLoyd en Zaag sprongen aan het eind van de avond vooral in het oog bij Moes, terwijl de andere leden voornamelijk met lede ogen toezagen hoe Quen de genodigden kennis liet maken met vergeten muziekiconen als Paul McKartney. Het mocht de pret gelukkig niet drukken. Met een tevreden gevoel konden de Helden uiteindelijk terugkijken op de tussenborrel, en zodoende borrelden de duo’s en trio’s nog tot laat met elkaar door.

Weer drie dagen later verzamelden de Helden zich voor de online editie van de Biro d´Italia. Lichtingsdrager Heuj en kindervriend Kirk representeerden het dispuut, aangemoedigd door de rest van het actieve kader. De mannen schoten uit de startblokken en maakten de eerste speciaalbakken al snel soldaat, tot ongenoegen van Kriks al zo zwaar belaste maag. De voorsprong bouwde zich vervolgens snel op. Zo snel dat het 2020-duo vergeten was dat je nooit, maar dan ook nooit te vroeg moet juichen. Zo klonk het ‘’Kwak, hoe laat kom je morgen die prijs brengen?’’ al gekscherend door de borrelruimte nadat de Heeren zes luttele bakken hadden gekapt. Op de eindstreep werd het overmoedige duo dan ook geklopt door een team van sjaars. Sterker nog: door familie van Aad en Djarniloef. Waar mannen met enige vorm van trots met de staart tussen de benen waren vertrokken, maakten Heuj en Krik er na afloop nog een schaamteloze vertoning van door de winst ten onrechte te claimen. Het Trumpisme is nu dus ook voor het eerst in Tilburg in gedetecteerd. Het kabinet adviseert echter om niet direct toiletrollen te hamsteren; je handen wassen volstaat voorlopig.

“Maarten is toch niet serieus Praeses van jullie dispuut geweest?!’’